Caminin spotları gökyüzüne bakıyor. Yukarılardan gelecek rahmete el açanlar onlarla ilgilenmeyen ev sahibine adeta alıngan bir mesaj yolluyor. Işık vuruyor uçan kuşa, geceyi aydınlatan martı kanatlarının altından yıldızları görmeye çalışıyor, ölünce nereye gittiğimizi merak ediyor, babama danışıyorum. Şehrin ortasında, bir meydanın kenarında yaşarken çok zor giriştiğim iş. Şehirler dünyadaki herhangi bir yerden daha da uzak yıldızlara. 

​

Karşımdaki deniz, karanlığın içinde ama orada, biliyorum. Yarını bekleyen şehir hatları vapuru tuhaf bir sessizliğin ortağı, yüzünü benden sakınan bir kadın gibi hem kaçıyor hem kovalanmak istiyor. Ne kadar uzağa giderse gitsin bul...

​

​

​

    YAZININ TAMAMINI OCAK'21 SAYISINDA!   

    ÜCRETSİZ OLARAK OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ...